Bir öyküde delilik sorgulaması yapılırken deli olmanın karşıtlığının sorguladığını okumuştum. Yazar nedir diye soruyordu deli olmanın karşıtlığı ve bulduğu karşılık aptal olmaktı.Sahi deli olmak nedir ki zıtlığı olsun diye düşündüm. Çünkü deli olmanın karşılığının normal olmak olmadığını gayet iyi biliyorum. Normal olmanın tanımını hala bulamamış olduğum için deliliğin zıttı boş kalıyordu.
Bir de ön sıfatı dahi tamamlayıcısı deli olan ünlülerle dolu sanat ve bilim tarihini düşününce çoğumuz deli olmayı aptal olmaya tercih ediyoruz sanırım.
İzlediğim bir dizide yıllar sonra bir okul arkadaşıyla karşı karşıya gelen dedektif kendisine deli teşhisi konduğunu itiraf ediyordu. Okul arkadaşı peki mutlu deli mi yoksa üzgün deli misin ? diye sorduğunda da kafam karıştı. Bir insan deli olduğunu kabul edene kadar mutlu mudur acaba ? Ve bir gün çevresindeki herkesten farklı olduğunu insanların bakışlarından anladığında deliliğini fark edip mutsuzlaşır mı ?
Yanıtı da delili de kendimizden başka herkese yansıttıklarımızda gizli galiba..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder