Tatil bünyede strese yol açıyorsa

Öğrenciyken tatil bolluğu sayesinde hayat ne güzeldi. Koskoca bir yaz tatili vardı; başından sonuna istediğin gibi, özgürce kullanabildiğin bir keyifti adeta.

Şimdi ise yaz en fazla iki haftaya sıkıştırılmış bir tatil. O da parası ve şanslı olana. Onun dışındaki kitleye tatil organizasyonu adeta yıkıcı bir süreç oluşturuyor.

Kimlerle, ne zaman, nereye gitmeli şeklinde hedefe yönelik üç soru ile başlanan kafa bulantısı ayrılan bütçenin seçilen mekan ya da süre ile uyuşmamasıyla daha baştan kriz tetikleniyor.

Önlem olsun diye erken yapılan rezervasyonun indiriminden faydalanmak için ta ocak ayında temmuz tatilinizi planlıyorsunuz. Bu sefer tam tatil haftasında ya çok yakın bir sevdiğinizin evleneceği tutuyor, ya da dünyanın öbür tarafındaki bir yanardağ patladığı için uçaklar yerinden kımıldayamıyor.

Yani insanın iki gün sonrasından bile emin olamadığı günümüzde iki mevsim sonrasına böyle planlara girişmek borsada en riskli kağıda oynamaktan daha çok kalbi yorabiliyor.

Yazlık olsun, istediğim zaman giderim de mantıklı bir çözüm değil. Bütün kış yatmış o yazlığı açmak, yemek pişirmek, sofra kurup kaldırmak, çamaşır, bulaşıkla uğraşmak, bir de gelen gideni ağırlamak da bana hiç bedensel ve zihinsel bir dinlence tatili görüntüsü çizmiyor. Eğer öyleyse, deniz kenarında yaşayan tüm Türkiye halkı yıllardır tatil yapıyor da farkında değiller herhalde.

Diyorum ya parası olan ya da şanslıların olayı bu tatil. Bizim gibi, haftanın 5 günü, 48 saatlik bir mola için koşturan insanlara şöyle güzel bir sahil oteline gidip ayaklarını şezlongta uzatarak dalgaların sesini dinleyebilmek hakikaten lüks.

O bir hafta için insan haftalarını ve hatta aylarını kafa yorararak geçiriyorsa zaten o tatilden ne hayır gelir ki ?