Kitap kulübü altında aylık kitap tartışmaları oluşumunu hayata geçirdiğimiz şu günlerde kirli çıkınımı da ortaya koymanın zamanı gelmiştir diyorum ve itirafa başlıyorum:
Ortaokuldayken yakın arkadaşlarım V.C. Andrews ve onun ensest özendirici kitabı Çatı'dan bahsettiklerinde, kabul ediyorum, okumak için yanıp tutuşmuştum. Okudum, sonra devamı serilerini bitirdim Defalarca arkadaşlarımla birlikte kitap ve karakterler üzerine konuştuk durduk.
Ardından aslında çoktan ölmüş yazarın adıyla birbirinin benzeri olmasına karşın yayınlanan diğer serileri de ciddi ciddi takip ettim. Sonra yaş geldi artık 25 derken V.C. Andrews ve onun ağbisine aşık genç kız romanlarının nihayet suyu çıktı. Ben de artık kitap konusunda tarzını oturtmuş güya kitap konusunda seçici bir okur olduğum için bu hevesi bitirdim.
Ya da öyle sandım..
Bundan 3-4 sene evvel öncesinde Ecinniler ve sonrasında Karamazof Kardeşler macerası sonrası bastırılmış bağımlılığım hortladı ve işte o zaman daldığım ilk kitapçıdan kaptım bir V.C. Andrews romanı. Sanırım iki üç günde bitirdim ve hemen devam kitabını aldım. İlk ikisi yeterli olmuş olmalıydı. Serinin devamını alıp okumak yerine ancak kitap arkasındaki özetlere göz gezdirerek ne olup bittiğini öğrenmekle yetinmeyi becerebildim.
Ancak içimdeki o gizli V.C. Andrews bağımlılığı ne yazık ki dinmemişti. Hatta kabarmıştı. Bunu da dizginlemenin en iyi yolu kendi V.C. Andrews romanımı kendimin yazmasıydı.
Ve o gün bugündür, bir türlü bitemeyen yüzkusur sayfaya ulaşmış P.V. Andrews takma adıyla yazdığım romana da böylece başlamış oldum. Ne zaman V.C. Andrews okumam lazım krizi gelse klavye başına geçip saatlerce yazdım durdum. Şimdi el atmayalı bir yılı aşkın süre geçti, demek ki yakında kriz yakındır her an el atıp bitirebilirim romanı.
Ya da kendimdem geçip kulüptekilere zorla okuturum, bilmiyorum, bilemiyorum :))
Ortaokuldayken yakın arkadaşlarım V.C. Andrews ve onun ensest özendirici kitabı Çatı'dan bahsettiklerinde, kabul ediyorum, okumak için yanıp tutuşmuştum. Okudum, sonra devamı serilerini bitirdim Defalarca arkadaşlarımla birlikte kitap ve karakterler üzerine konuştuk durduk.
Ardından aslında çoktan ölmüş yazarın adıyla birbirinin benzeri olmasına karşın yayınlanan diğer serileri de ciddi ciddi takip ettim. Sonra yaş geldi artık 25 derken V.C. Andrews ve onun ağbisine aşık genç kız romanlarının nihayet suyu çıktı. Ben de artık kitap konusunda tarzını oturtmuş güya kitap konusunda seçici bir okur olduğum için bu hevesi bitirdim.
Ya da öyle sandım..
Bundan 3-4 sene evvel öncesinde Ecinniler ve sonrasında Karamazof Kardeşler macerası sonrası bastırılmış bağımlılığım hortladı ve işte o zaman daldığım ilk kitapçıdan kaptım bir V.C. Andrews romanı. Sanırım iki üç günde bitirdim ve hemen devam kitabını aldım. İlk ikisi yeterli olmuş olmalıydı. Serinin devamını alıp okumak yerine ancak kitap arkasındaki özetlere göz gezdirerek ne olup bittiğini öğrenmekle yetinmeyi becerebildim.
Ancak içimdeki o gizli V.C. Andrews bağımlılığı ne yazık ki dinmemişti. Hatta kabarmıştı. Bunu da dizginlemenin en iyi yolu kendi V.C. Andrews romanımı kendimin yazmasıydı.
Ve o gün bugündür, bir türlü bitemeyen yüzkusur sayfaya ulaşmış P.V. Andrews takma adıyla yazdığım romana da böylece başlamış oldum. Ne zaman V.C. Andrews okumam lazım krizi gelse klavye başına geçip saatlerce yazdım durdum. Şimdi el atmayalı bir yılı aşkın süre geçti, demek ki yakında kriz yakındır her an el atıp bitirebilirim romanı.
Ya da kendimdem geçip kulüptekilere zorla okuturum, bilmiyorum, bilemiyorum :))
6 yorum:
O kitapları ben de okumuştum. Çok ayıp şeyler vardı:) Bir keresinde birisi odama dalınca yakalanmamak için kitabı elimden fırlatmıştım haha ne stresss:)
Ve kadın ihtirasla gömleğinin düğmelerini çözmeye başladı.
Ya tamam benim de beyaz dizi okumuşluğum vardır ama Barbara Cartland hiç okumadım o bari biraz kurtarsın pls.
eh ben de hedef kitleyi incelmek icin birkac kitabini okumustum acikcasi. Sacma geldi ama öğreticiydi. :)))
Yalnız hayatında V.C. Andrews okumamış biri şu yorumları görse gidip gerçekten soft porno amacıyla alıp okumaya kalkar sonra da hayal kırıklığına uğrar :)
hah işte ben de tam öyle alıp okuyup "bu ne be" deyip atmıştım elimden. anais nin'i keşfetmem de birkaç gün sonradır!
:)) bende senelerce onu okudum, benim için en sürekliyici kitaplardan biridir çatı serisi.
ama son çıkanların çoğunu beğenmedim. ıce falan...
Yorum Gönder