Adamım Tecavüzcü Coşkun

Çocukken filmlerde bu adamı gördüğümde ürperirdim. Çünkü filmde bir sahnede gözüktüyse bir sonraki sahne kesin acı ve gözyaşı olurdu. Ama çocukluk saflığı yerini muzip bakış açısına bırakınca Tecavüzcü Coşkun'un kendini gösterdiği her film benim için eğlenceye çağrı olmaya başladı.

İster eroin ve kokainin havalarda uçuştuğu bir Ahu Tuğba filmi olsun, ister acıların çocuğu Emrah'ın ezik suratla acı arabeskini çığırdığı bir film, isterse de Kadir İnanır'ın boynunda beyaz atkı " Ne var ülennnn" diye ortalığı inlettiği bir mafya bozması film, hangi tür olursa olsun Coşkun gözüktüğü anda filmin esas heyecanının yükseldiği esas ana gelindiğini bilirsiniz.

Sanki Tazmanya Canavarı gibi girdiği ya da gönderildiği ortamda acımadan ortalığı birbirine katıp mutlaka hedefteki hatun kişiye tecavüz eden, yüzünde o hafif sadistçe ama daha çok eğlendiği için insana komik görünen tipik gülüşüyle her filmde aynıdır Tecavüzcü Coşkun. Sanki adam gerçek hayatta da önüne gelene tecavüz eden, huzur bozan bir kontrol edilemez mahluk gibidir. Ya da bu adamın en sevdiği roldür ve sanki bir hobi gibi bu işi üstlenmiştir.

Belki de bu yüzden belki de gerçek hayatında İstanbul'dan uzakta kaderin cilvesi gibi üç kız çocuğu babası olarak filmlerdekinden alakasız sakin bir aile hayatı sürdürdüğü için takdir ederim bu beyfendiyi.

Oynadığı yüzün üzerindeki filmin sadece dört ya da beşinde tecavüz edememiş olmaktan gocunmamış; Ertem Eğilmez'in Türk Sinemasını tek bir filmde anlattığı Arabesk'te yolunu kaybetmiş Müjde Ar'a gönüllü olarak İstanbul'u gösteren ( ! ) nam-ı diğer T.C. başrolleri bile geride bırakan karakter oyunculuğuyla başlı başına bir tezdir. Belki de üniversitelerde bile okutulması gerekir :)