Tespitler

Kendi işinde gücünde olmayanlar gerçek dedikodu meraklısı oluyorlar. Bunların insanlığa zarar vermemesi için ne yazık ki ciddi bir sıkıntı ve sorunla başbaşa kalmaları lazım ki kendileriyle yüzleşip başkalarının mevzularını kendilerine konu edinmemeyi öğrensinler..

Gerçekten sıkıntısı olanlar suskun, gündelik koşturmayı kendine dert edinenlerinse çenesi düşük oluyor. Yani bir insan sürekli söyleniyor, şikayet ediyorsa anlayın ki hayat henüz ona gerçek tokadı basmamış. Basmamış ki daha silkinip acının ne olduğunu anlamamış.

Yaşamı yüzeysel algılayanlar gerçekler karşısında dehşete düşüyorlar. Görüntüye aldanıp bakmanın, anlamaktan ibaret olduğunu sanan yanılgılar yaşıyorlar. Ummadık taş baş yarar atasözünden habersiz hayatın değişkenlerinden ise tamamen uzak bir sanallıkta günlerini geçiriyorlar.

Kararsızlar günün sonunda gene kendi bildiklerini okuyorlar. İstedikleri kadar fikir sorsunlar, birilerine danışsınlar, asla kimseyi dinlemiyor bunlar aslında. Sadece kararsızlıklarını dile getirme tatminiyle oyalanıyorlar. Onlarca kişiden yorum alıyormuş gibi görünseler de alınan kararda kimsenin payı olmuyor aslında, o gene kendi kararını uyguluyor.

Hayatı fazla ciddiye alanlar kendilerini gülünç duruma düşürüyor. Tam bir çelişkiler yumağı aslında. Tepki ve yaklaşımlarında ciddiyetin dozunu kaçırdıkları için çoğu zaman büyük resmi göremiyorlar. Dolayısıyla insanların onlarla hafiften dalga geçtiğini anlamadan ısrarla aynı tonda devam ediyorlar.

Kötü gün dostları iyi gün dostlarından daha sabırlı oluyor. Çünkü onlar siz düşene kadar asla bir varlık göstermiyor ve saklandıkları kuytu köşede bekliyorlar. Siz bir yerlerde kahkahalarla gülerken, kolunuzda sevgiliniz gezip tozarken ya da çok sevdiğiniz motorunuzla hafta sonları keşiflere çıkarken hiç yakınlarınızda olmuyorlar. Ta ki bir gün bir acıyla yüzleşinceye, kendinizi çok yalnız hissedinceye kadar..