Tutkuyla sevdiğim benim yalnız ve güzel Türkçe'm

Dün akşam Kanal 1'de bir zamanlar Erol Evgin'in şimdi ise Demet Akbağ'ın sunduğu Süper Aile yarışmasını izledim. İtfaiyecilere karşı Olympos adıyla bir grup üniversite öğrencisi yarışıyordu. Hani yüz kişiye sormuşlar ve en popüler verilen yanıtlar şunlar şeklindeki yarışma bu.

Başta sorular " Su içinde ne yapılır ?", " Avrupa'da bir ülke söyleyin", " Nereye tırmanılır ?" şeklinde giderken itfaiyeci amcalar Olmpos'çu gençlik karşısında ne yazık ki sönük kaldılar. Ancak sıra " Bir bisiklet parçası söyleyin."'e gelince gençlerimizin kafa patlatıp bulabildikleri tek yanıtın ancak ayna olmasıyla Demet Akbağ'ın çıldırma benim de eğlenme dakikalarım başladı. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Uluslarası İlişkiler Bölümü öğrencisiyiz diye övünen bu beş keriz bir de doğa tutkunuyuz; adımız Olympos'tur diye hava atarken bisiklet tabi NASA icadı ve normal hayatta görme ihtimalimizin hiç olmadığı alet olduğu için kalakaldılar. Demet Akbağ hiç mi bisikletiniz olmadı, hiç mi kiralamadınız diye yırtınsa da boşunaydı , nitekim sıra itfaiyecilere geldiğinde amcalar bu tiplere özellikle teşekkür ederek bisikletin bilindik tüm parçalarını tek tek saymaya başladılar. En komiği de Gidon sözcüğünü duyan bu beş Avarel'in " o ne ya ?" şeklindeki tepkisi oldu ki Demet Akbağ onun ne olduğunu açıklayınca " Haa, direksyon " şeklinde tepki vermeleri günü tamamladı benim için.

Bir zamanlar günde sadece yüz ya da yüz elli sözcük kullanarak dilimizle yetinmeye çalıştığımızdan şikayet ederdi dilbilimciler. Şimdi görüyorum ki gençlik artık daha da tutumlu davranmaya ve bu sayıyı yüzün de altına düşürmeyi başarmış

E haklılar tabi..

" Şey " ve " Yani " ile yeterince kendimizi ifade edebiliyorken, kim ne yapsın onca sözcüğü Türkçe'de ?

Ve binecek bir bisikleti bile yokken napsın gençlik bisikletin parçalarını öğrenip de ??